نگاهی به گذشته

اگر نگاهی به زندگی مادران و مادربزرگامون بندازیم می‌بینیم که اونها هم جزو کسانی بودن که آرزو داشتن فرزندشون پسر باشه . و اگر صاحب فرزند دختر میشدن انگار مصیبتی براشون به وجود اومده و همه براشون دلسوزی میکردن و به قول معروف میگفتن: ایشالا دفعه بعدی پسره .

در اون زمان ها خیلی ها اسم زنان و دخترانشون رو صدا نمی‌زدن و اونهارو با عناوین ضعیفه و یا منزل خطاب میکردن و حتی اجازه تنهایی اجازه بیرون رفتن از خونه رو بهشون نمیدادن و گاهی بر حسب اتفاق دختری مورد توجه و محبت پدرش قرار میگرفت و در کنار دخترش به جایی میرفت همه اون رو مسخره میکردن .

اهمیت پسران در گذشته

اگر به گذشته های دور نگاه کنید می‌فهمید که داشتن فرزند پسر رو خیلی پر اهمیت میدونستن . آنقدر پدر اهمیت که قبایلی بودن که در دوران جاهلیت اگر فرزندانشون دختر میشد اون رو زنده به گور میکردن . حالا چرا انقدر براشون اهمیت داشت ؟

چون معتقد بودن تنها پسر است که نسل پدران و مادرانشون رو ادامه میدن و این نسل تکامل پیدا میکنه .

این پسران بودن که اگر پدرانشان از پا میوفتادن ودیگه نمیتونستن کار کنن به عهده پسرها بوده که امور خانه را در دست بگیرن . در صورتی که امور خانه درآن دوران توسط دختران بوده و دختران کار بیرون را بر عهده نداشتن .

علت هایی که بین دختران و پسران فرق میزاشتن

۱_ علت فرق گذاشتن بین دختر و پسر در گذشته به نوع فعالیت و مسئولیت هایی بود که به گردن پسران بوده . در آن دوران مسئولیت پسران خیلی گسترده تر بوده و در واقع پسر ها عصای دست پدرانشون بودن و به همراه پدر به شغل کشاورزی ، کارگری ، تجارت و …. مشغول بودن . مثلا در زمان های خیلی دور پسران به یک سنی که می‌رسیدن به همراه پدران خود به شکار میرفتن و منبع تامین خورد و خوراک های خانواده میشدن و همین دلیل باعث می‌شد پسر ها جایگاه بیشتر نسبت به دختران داشته باشن .

۲_ یکی دیگه از دلایل برتری پسر ها نسبت به دختر ها در آن دوره عدم خودباوری دختران و زنان در جامعه و این باور که مرد ها قابلیت بیشتری برخوردار هستن .

۳_ علت تمایل خانواده ها برای فرزند پسر این بوده که پسر ها تا ۵ سالگی کاملا به مادر وابسته هستن و پدر رو برای خود رقیب میدونن و بعد از اینکه بزرگ تر میشن پدر رو به عنوان الگوی زندگیش ستایش میکنه ولی همچنان عشق اولشان مادرشون هست و این موضوع از نظر روانشناسی صحیح نیست و موجب آسیب رسوندن به فرزند درسال های بزرگسالی میشه .

درادامه مقاله بیشتر به این موضوع اشاره می‌کنیم.

مادران واقعا پسرارو بیشتر دوست دارن ؟

همیشه این اعتقاد وجود داشته که مامانا جانب داری بیشتری نسبت به پسران خود دارن تا دخترانشون و به اونها توجه بیشتری میکنن . این اعتقاد تا جایی درست هست اما اغراق کردن به اینکه همه مامانا یا اکثریتشون اینطور هستن درست نیست .

طبق یک سری مطالعاتی که انجام شده بود نشون میده تا حدود زیادی مادران با پسران خود به شیوه متفاوت رفتار میکنن و یا به قولی رفتاری تبعیض آمیز دارن . بسیاری از مادران اعلام کرده بودن با فرزند پسر خود ارتباط دوستانه بیشتری دارن و نسبت به پسران خود مهربان تر هستن .

اما تا چه حد درسته؟ گاهی ارتباط عاطفی و نزدیکی که بین مادر و دختر وجود داره و صحبت های محرمانه ای که باهم دارن بین مادر و پسر منتقل نمیشه .

این رابطه دو طرفه چه برای دختر چه برای پسر یه حد و مرزی وجود داره .

یعنی مادر براساس نیازهای فرزند پسر یه رفتاری رو نشون میده و با فرزند دخترش براساس نیازهاش یه رفتار دیگه. پس نمیشه گفت توجه مادر فقط به پسر بوده و دختر رو کاملا نادیده میگیره .

البته هنوز خانواده هایی هستن که (والد مادر) براساس تفکرات قدیمی تفاوت هایی بین فرزند دختر و پسرشون میزارن .

یکسری آزادی هایی که برای پسران معمولی هست برای دختران معمولی نیست ‌.

ولی با گفتن همه اینا داره اینو میگه بازم مامانا پسراشون رو بیشتر دوست دارن ؟

ولی جواب نه هستش چرا ؟ چون که این تفکری است که جامعه و تفکرات سنتی که نسل به نسل به اونها منتقل شده موجب این رفتار و نگرش شده که پسر مرتبه بالاتری داره و وجودش ضروری تره در صورتی هیچ کس از کسی دیگر برتری نداره و همه ما از نظر وجودی یکسان هستیم ‌.

قطعا همه ما میدونیم رفتار ها و تفکرات جنسیتی بسیاری در خانواده ها وجود داره و نمیشه انکار کرد . تفکراتی که سینه به سینه انتقال پیدا کرده و ریشه دار شده .

اما گاهی دروغ هایی در ذهن ما جا دادن که انقدر اغراق آمیز شد که باعث اختلافات و جنسیت زدگی بیشتر در جامعه و خانواده شده .

نظریه عقده اُدیپ و الکترا

عقده اُدیپ: درنظریه روان کاوی زیگموند فروید عقده ی ادیپ عقده ای هست که تمایل پسربچه برای ارتباط بیشتر با مادرش گفته می‌شود و نزدیکی بیشتری با مادر احساس می‌کنه و حسی رقابتی با پدرش پدید می آورد. پسران در ابتدا مادر خود را موضوع عشق میدونن .

عقده الکترا: در عقده الکترا برعکس این موضوع میباشد که دختر برای ارتباط با پدرش داره و نزدیکی بیشتری با پدر احساس میکنه ‌. دختر ابتدا عشق به مادر رو تجربه میکنه و به ترتیب با تغییر جهت میل به پدر رو تجربه میکنه.

نتیجه گیری:

پس یکسری از مسائل نیاز به ریشه یابی اونها داره .

نمیشه براساس تفکراتی که به اشتباه شکل گرفته شده در موردشون صحبتی کرد و نظریه ای اعمال کرد.

هیچگونه تفاوتی بین دختر و پسر وجود نداره و اگر تفکرات جنسیت زده ای هم به وجود اومده باشه از بطن جامعه و توسط فرهنگ های قدیمی شکل گرفته شده و تا به اینجا رسیده .

طبق نظریه که گفته شد یکسری مسائل رو لازمه که به صورت علمی پیگیری کنیم تا به آگاهی لازم برسیم .